Nastolatek powinien mieć sporo autonomii, ale muszą go też obowiązywać pewne zasady. Jednak czas odgórnych zakazów i nakazów minął. Komentarze typu „ Nie, bo nie i już, Dopóki mieszkasz w moim domu, masz robić, co ci każę nie zadziałają „. Takie postawienie sprawy będzie prowokować do otwartego sprzeciwu lub też łamania
Photo by Will Porada on Unsplash Dziś zajmiemy się aktywnościami nastolatków w wieku 13–18 lat w Internecie. Dla nikogo nie będzie pewnie zaskoczeniem, że dla dzieci i młodzieży w tym wieku obecność w Internecie jest czymś naturalnym i powszechnym. Zgodnie z raportem przygotowanym w 2016 r. przez Centrum Badania Opinii Społecznej aż 99% nastolatków ma dostęp do sieci, a 97% korzysta z Internetu bezprzewodowo. Raport CBOS wskazuje również, ile czasu nastolatki spędzają online – są to średnio 4 godziny na dobę. Czas ten wydłużył się o ok. 1 godzinę od poprzedniego badania przeprowadzonego w roku 2013. Na co przeznaczają ten czas? 77% młodzieży najwięcej czasu spędzonego w sieci wykorzystuje, aby utrzymać kontakt ze znajomymi, wymienić wiadomości, nawiązać nowe relacje[1]. Obraz ten można uzupełnić danymi pochodzącymi z badania „Młodzi Cyfrowi” z 2019 r. Według niego młodzież w wieku 12–19 lat oprócz wykorzystywania Internetu w celach komunikacji z innymi poszukuje w nim informacji niezbędnych w nauce, ogląda filmy i słucha muzyki, a także wykorzystuje go w celu rozwijania swoich pasji, hobby i zainteresowań. Stosunkowo najrzadziej młodzi używają sieci do poszukiwania pracy czy też załatwiania spraw urzędowych. Jednocześnie warto zwrócić uwagę na fakt, że wielu młodych ludzi (25%) czuje się przeciążonych ilością docierających do nich za pośrednictwem Internetu informacji, a co trzeci nastolatek podejmuje próby ograniczenia korzystania ze smartfona[2]. Jak więc widać, młodzi ludzie zdają sobie sprawę z tego, że potrzebują również czasu bez Internetu i bycia „always on”. Tutaj szczególnie istotna jest rola rodziców. Dzięki wprowadzeniu obowiązujących w domu zasad korzystania z Internetu i urządzeń mobilnych kształtujemy zdrowe nawyki u dzieci. Ustawiamy limity na aktywności online i zachęcamy do zajęć analogowych Wiek dojrzewania, czyli okres między 13. a 18. rokiem życia bywa trudny zarówno dla dziecka, jak i rodziców. W tym czasie największy wpływ na młodego człowieka ma grupa rówieśnicza. Dlatego często dochodzi do kłótni pomiędzy rodzicami a dzieckiem, które nie rozumie ograniczeń forsowanych przez rodziców. Szczególnie jeśli jego znajomi mają np. nieograniczony dostęp do sieci. Mimo to warto wprowadzić pewne reguły korzystania z Internetu i konsekwentnie egzekwować ich przestrzeganie. Dostęp do sieci i urządzeń mobilnych, podobnie jak czas przeznaczany na grę w gry komputerowe, powinien być nadal limitowany. Wykorzystuj ustawienia kontroli rodzicielskiej: by uchronić dzieci przed pornografią i patotreściami, zgodę na grę w poszczególne gry dawaj dopiero po zapoznaniu się z ich ocenami. Pamiętaj, że nastolatki do prawidłowego rozwoju potrzebują także ruchu i bezpośrednich kontaktów z rówieśnikami. Dlatego jak najczęściej proponuj dziecku aktywności offline, np. zajęcia sportowe, wspólny spacer, wyjście na mecz,wycieczkę z rodziną i znajomymi. Zasady w domu obejmują zarówno dorosłych, jak i dzieci Dobrym pomysłem jest zadbanie o to, by pewne godziny i strefy w domu były czasem bez urządzeń mobilnych. Możesz np. wprowadzić zasadę – obowiązującą wszystkich, także dorosłych członków rodziny – mówiącą, że nie korzystamy z telefonów i tabletów podczas posiłków, w trakcie jazdy samochodem albo w łóżku. Konsekwencją złamania takiej reguły może być konfiskata telefonu na 24 godziny i blokada dostępu do domowego Wi-Fi w tym samym czasie. Nastolatki powinny również mieć przypisane określone obowiązki domowe, tj. mycie naczyń, wynoszenie śmieci czy koszenie trawnika. Dzięki temu łatwiej będzie im zrównoważyć czas spędzany online i offline. Młodzież w wieku 16–17 lat warto zachęcać do podjęcia pierwszej dorywczej pracy, np. podczas wakacji. Takie podejście gwarantuje nie tylko mniejszą ilość godzin poświęconych na korzystanie z sieci, ale także zdobycie nowych kompetencji, rozwój odpowiedzialności i szacunku dla pieniędzy[3]. Na pewno nie warto pozostawiać tematu korzystania przez nastolatka z Internetu bez jakiegokolwiek nadzoru; wbrew pozorom dzieci, nawet zbuntowane przeciw rodzicom, oczekują ich zainteresowania swoimi sprawami. Dużo daje również wspólne spędzanie czasu bez technologii, stanowiąc swoisty „detoks” dla dziecka i odrywając je od online’owych wydarzeń i dramatów. Autorka: Zofia Kortas [1] E. Sielicka, Internet jako środowisko wsparcia młodzieży w sytuacjach żałoby, dostęp online: [2] Raport „Młodzi Cyfrowi”, październik 2019, dostępny do pobrania na stronie: [3] Oprac. na podstawie: Nowoczesne technologie a nasze dzieci. Poradnik dla rodziców, dostęp online: file:///C:/Users/Ja/Desktop/Nowoczesne%20technologie%20a%20nasze% Inne teksty, które mogą cię zainteresować Czas przed ekranem zalecenia kontra rzeczywistość Rodzinny harmonogram korzystania z Internetu Harmonogram korzystania z Internetu. Parę słów o przeszkodach.
Dieta dla nastolatków – aktualne wytyczne zdrowej diety dla nastolatków Opisujemy, jak komponować dietę dla nastolatków, sprawdzamy, co musi zawierać, jak często powinien jadać nastolatek. Opieramy się na wytycznych Instytutu Żywności i Żywienia (IŻŻ) zawartych w aktualnej piramidzie zdrowego żywienia dzieci i młodzieży. Data publikacji: 1 października 2016, 04:44 Regulamin domowy, czyli opracowany wspólnie zbiór zasad obowiązujących w danej rodzinie, może znacząco pomóc rodzicom w określeniu granic dla swoich dzieci. Dodatkowo może je też zachęcić do wypełniania rodzinnych obowiązków oraz poprawić atmosferę, panującą w domu. Jak go sporządzić? Spis treści: Regulamin domowy dla dzieci – na czym polega? Zasady w domu dla dzieci – od czego zacząć? Regulamin domowy i zasady w rodzinie – czy to działa? Regulamin domowy dla dzieci – na czym polega? W dorosłym życiu obowiązuje nas wiele reguł, które porządkują życie w społeczeństwie. Dzieci również we własnej rodzinie powinny stosować się do określonych zasad, lecz trudniej im zrozumieć, dlaczego muszą się im podporządkowywać. Regulamin domowy precyzyjnie określa co jest pożądane, dozwolone lub zakazane w danej rodzinie. Dzieci, które rozumieją, czego się od nich wymaga, czują się bezpieczniej i spokojniej. Dlatego regulamin warto spisać i powiesić w widocznym miejscu, co wpłynie znacząco na jego przestrzeganie i egzekwowanie. Regulamin domowy dla dzieci pozwoli określić ramy wspólnego życia, które wprowadzą porządek i harmonię, co docenią także sfrustrowani częstym upominaniem pociech rodzice. Zasady w domu dla dzieci – od czego zacząć? Do przygotowania regulaminu domowego warto włączyć również dzieci. Cała rodzina wspólnie powinna określić podstawowe, obowiązujące zasady w domu (np. „w tym domu nie krzyczymy, nie przeklinamy i nie bijemy innych”). Dzieci chętniej dostosują się do tych reguł, gdy będą one wspólne dla wszystkich domowników – a dorośli, postępujący zgodnie z wypisanymi prawami pokażą, że ważny jest dla nich wzajemny szacunek. Regulamin domowy dla dzieci powinien również zawierać ustalenia dotyczące dziennego harmonogramu, a w nim czasu na sen, posiłki czy sprzątanie. Ważne jest, aby regulamin domowy poza obowiązkami ustalał także reguły dotyczące czasu wolnego i określał np. dopuszczalny czas, w którym dziecko może grać na komputerze czy oglądać telewizję. Przykładowo, czas spędzony przed monitorem może być dłuższy w weekendy (np. 2h), a w tygodniu 1,5h, ale może zostać wydłużony o kilkanaście minut, jeśli dziecko posprząta swój pokój lub pomoże w domowych obowiązkach. Regulamin domowy i zasady w rodzinie – czy to działa? Regulamin domowy będzie się sprawdzał, jeśli wszyscy domownicy będą go przestrzegać. Aby zachęcić do tego najmłodszych, warto zapisać w nim informacje nie tylko o obowiązkach, ale również przywilejach. W regulaminie mogą również znaleźć się zapisy dotyczące wychowywania lub emocji – np. tego, że każdy, również dziecko, ma prawo być czasem złe lub smutne oraz że o wszystkim może porozmawiać z członkami rodziny. Wszystkie zasady w rodzinie powinny być bowiem podporządkowane przede wszystkim jednej, która brzmi „w tej rodzinie wszyscy się kochają”. Ewa Lika Ustalając zasady domu dla nastolatka, ustal surowsze zasady w obszarach, w których twój nastolatek nadal potrzebuje najwięcej wskazówek. Gdy nastolatki mają trudności z przestrzeganiem zasad, jest to znak, że nie są jeszcze gotowe na tak dużą odpowiedzialność i mogą potrzebować więcej wskazówek. Odpowiedzi blocked odpowiedział(a) o 16:09 Słoneczko, Chlebek, Kamienna twarz xD inne i konkretniej i bez takich blocked odpowiedział(a) o 16:12 słoneczko! dziewczynki się kładą na ziemi a chłopacy do roboty; D mam dwie w wyzwania 2) kup balony , na małych karteczkach napisz jakieś zadania zabawy itp. wsadz karteczki do balonów (1 karteczka na 1 balon ) nadmuchaj balony i porozwieszaj po całym domu będziecie po kolei przbijać balony i robić to co pisze na karteczkach. przemek cos sie wymysli ;) Uważasz, że ktoś się myli? lub Bezpłatnie dla członków Nike; 20 zł w przypadku zamówień złożonych jako gość/gościni i bezpłatnie w przypadku zamówień powyżej 435 zł; Dostawa ekspresowa (2–3 dni roboczych) 35 zł; Dostawa następnego dnia (tylko na terenie Warszawy) 45 zł; Dostępna od poniedziałku do czwartku przed godziną 13:00; Produkty spersonalizowane

Jest wiele norm, które regulują relacje społeczne i świadczą o dobrym wychowaniu. Warto poznać zasady kulturalnego zachowania. Dzięki nim będziesz potrafił bez skrępowania zachować się w każdej savoir-vivre pochodzi z języka francuskiego (fr. savoir - wiedzieć, vivre - żyć). W wolnym tłumaczeniu termin ten oznacza po prostu "znajomość życia". Te uniwersalne zasady ułatwią ci funkcjonowanie w naszym kręgu kulturowym. Oczywiście dotyczą one wszystkich, ale szczególnie wnikliwie przeanalizujemy te pomocne dla dla nastolatków - kwestia przywitaniaTradycja podawania sobie dłoni jest niezwykle długa. W przeszłości podanie komuś "nagiej", czyli nieuzbrojonej ręki oznaczało, że nie ma się wobec niego złych spotykasz kogoś po raz pierwszy, należy się oczywiście przedstawić i uścisnąć jego dłoń. Bardzo ważne jest, by uścisk był odpowiednio silny i stanowczy. Podawanie dłoni od niechcenia jest niekulturalne i świadczy o twojej słabości oraz niepewności. Z kolei jeśli zbyt mocno uściśniesz czyjąś rękę, może być to odczytane jako chęć dominacji. Pamiętaj również, by w czasie przedstawiania się popatrzeć nowemu znajomemu w oczy. Gdy przedstawiasz się osobie dojrzałej, unikaj sformułowań slangowych typu: siema! Dzięki temu zostaniesz potraktowany poważnie. To bardzo ważne, by dostosować swój język do okoliczności. Gdy wchodzisz do jakiegoś pomieszczania, w którym przebywa grupa osób, to ty powinieneś przywitać się z nimi. Jeśli natomiast mijasz kogoś na korytarzu, to nie ma znaczenia, kto przywita się pierwszy. W kwestii uścisku dłoni jest jeszcze jedna ważna zasada - rękę powinna wyciągnąć osoba w wyższym statusie społecznym (np. pracodawca do pracownika). Jeśli witające się osoby są różnej płci, to zawsze kobieta wyciąga pierwsza rękę do mężczyzny. Gdy mężczyzna jednak wita się z grupą osób, to nie powinien pominąć uściśnięcia kobiecych dłoni. Nie należy podawać ręki przez stół i przez próg. Nie wolno podawać ręki w toalecie. Pamiętaj też, że uścisk wilgotnej dłoni dla nikogo nie będzie przyjemny. Nieco archaiczną, ale wciąż aktualną zasadą jest kłanianie się, zwłaszcza spotkanej na ulicy znajomej osobie, która jest starsza od nas. Takim zachowaniem okażesz szacunek, serdeczność i zaświadczysz o swoim dobrym dla nastolatków - telefonowanieŻyjemy w czasach, w których smartfony towarzyszą nam niemal na każdym kroku. Bardzo istotne jest zatem, by wiedzieć, że istnieją zasady dla nastolatków, które regulują te kwestie. Trzeba być świadomym, kiedy korzystanie z telefonów może kogoś urazić. Pamiętaj, by w sytuacjach oficjalnych i publicznych był on wyciszony (w szkole, w kinie, w teatrze). Jeśli sytuacja jest mniej "oficjalna" np. w czasie jazdy tramwajem lub autobusem, powinieneś unikać długich i głośnych rozmów, zwłaszcza na tematy intymne. Obce osoby niekoniecznie muszą mieć ochotę ich słuchać. Zasady kulturalnego zachowania mówią, że nie należy dzwonić do znajomych przed rano oraz po (wyjątek stanowią sprawy bardzo ważne i sytuacje kryzysowe). Za zachowanie niekulturalne poczytuje się rozmawianie przez telefon w restauracji, a nawet trzymanie go na stole. Gdy spędzasz czas ze znajomymi i zadzwoni twój telefon, nie przeciągaj rozmowy, postaraj się załatwić sprawę tak szybko, jak to możliwe. Przyjaciół może też irytować twoje patrzenie na telefon w czasie spotkania, dlatego nie powinieneś wtedy przeglądać mediów społecznościowych. Zasady savoir-vivre dla młodzieży - ubiórW tej kwestii zasady savoir-vivre dla młodzieży stają się coraz bardziej elastyczne. Każdy ma przecież prawo wyrażać swoją osobowość poprzez ubiór. Pamiętaj jednak, że twoja wolność kończy się tam, gdzie zaczyna się wolność drugiej osoby. Unikaj strojów, które mogłyby kogoś urazić (np. koszulki z obraźliwymi napisami) czy zniesmaczyć (zbyt głęboki dekolt, za krótkie spodenki). Poza tym należy zawsze dostosowywać ubiór do sytuacji. To, co w szkole jest niedopuszczalne, na imprezie nikomu nie będzie przeszkadzało. Nie zapominaj także, że są miejsca, w których obowiązuje specjalna etykieta ubioru, do której należy się dostosować. Savoir-vivre dla nastolatków - prezenty i przyjęciaJeśli przygotowujesz jakieś większe przyjęcie, np. urodziny, należy poinformować o nim gości co najmniej z dwutygodniowym wyprzedzeniem - będą wtedy mieli wystarczająco czasu, by się do niego odpowiednio przygotować. Jako gospodarz powinieneś witać gości i towarzyszyć im przez całe przyjęcie. Savoir-vivre dla nastolatków nie różni się w tej kwestii z zasadami dla dorosłych. Z kolei, gdy ktoś zaprasza nas do siebie, starajmy się przyjść punktualnie. Zasady kulturalnego zachowania jasno nakreślają, iż maksymalne spóźnienie, które z pewnością nikogo nie urazi, to kwadrans. Savoir-vivre dla młodzieży zakłada, że gdy przyjmujemy prezent, należy za niego podziękować i najlepiej odpakować go od razu przy gościach. Z kolei, gdy kupujemy komuś upominek, należy odpowiednio ocenić jego wartość. Nie należy dawać zbyt drogich prezentów, bo wtedy osoba obdarowana mogłaby odczuwać dyskomfort, że nie będzie w stanie się odwdzięczyćZobacz wideo: Savoir vivre psiarzy. O czym pamiętać, posiadając pupila?Autor:Adrian AdamczykŹródło zdjęcia głównego: Henrik Sorensen/Getty Images

Osoby przyjmujące leki przed użyciem powinny skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą. Niewskazane dzieciom, kobietom w ciąży oraz karmiącym. Nie stosować w przypadku nadwrażliwości na którykolwiek ze składników preparatu. Nie należy przekraczać zalecanej porcji do spożycia w ciągu dnia.
Fotolia Jak wprowadzić dyscyplinę u dziecka? Co robić, aby dziecko przestrzegało zasad, które wprowadziłaś do swojego domu? Podpowiadamy, jakie zasady wprowadzić, żeby dzieci nas słuchały. Dobre wychowanie bierze się z domu. My jako rodzice musimy mieć wpływ na zachowanie naszych dzieci, co wiąże się z wprowadzaniem dyscypliny. Musimy jednak odróżnić dyscyplinę od karania. Dyscyplina to uczenie dziecka poprawnych zachowań w stosunku do siebie i najbliższych, i to warto wprowadzać już od najmłodszych lat. Do wychowania dzieci potrzebna jest cierpliwość, wyrozumiałość i konsekwencja. Jednak warto pamiętać, że jeśli wymagasz od swojego dziecka pewnych zachowań, sama musisz dawać mu dobry przykład. Oto kilka pomysłów zasad, które warto wprowadzić do waszego domu: Jesteśmy zawsze dobrzy i mili dla ludzi i zwierząt i odnosimy się do siebie z szacunkiem. W naszym domu nie krzyczymy. Zawsze mówimy "proszę" i "dziękuję". Jeśli kogoś spotykamy, albo ktoś do nas przychodzi zawsze mówimy "dzień dobry", lub na pożegnanie "do widzenia". Nie rzucamy jedzeniem i nie mówimy, że jest wstrętne. Dzieci nigdy same nie wchodzą na jezdnię i zawsze trzymają kogoś dorosłego za rękę. W rozwiązywaniu problemu nigdy nie używamy siły, nikogo nie bijemy, tylko zawsze rozmawiamy i szukamy rozwiązania problemu. Kiedy popełnimy jakiś błąd, czy sprawimy komuś przykrość, zawsze przepraszamy. Cisza nocna polega na tym, że o określonej przez rodziców godzinie dzieci są w łóżkach (dozwolone jest jeszcze przez jakiś czas czytanie, lub spokojne zabawy we własnym pokoju). W domu nie gramy w piłkę. Próbujemy nowych rzeczy do jedzenia, ale nie musimy ich jeść, jeśli naprawdę nam nie smakują. W domu rządzą rodzice, ale czasami pozwalają dzieciom wybierać. Dzieci zmęczone, albo kiedy mają gorszy nastrój mogą liczyć na taryfę ulgową. Polecamy: Jak sprawić, by dziecko cię słuchało? 12 sprawdzonych rad. Jak karać i nagradzać dziecko - wywiad z psychologiem Czy dzieci należy karać, czy może tylko nagradzać? Czy nagrodą jest zwykła pochwała, czy może jednak prezent? Który rodzic nie ma podobnych wąpliwości? O to, co robić, by karząc lub nagradzając, nie unieszczęśliwić dziecka, ani go nie rozpuścić, pytamy psychologa. Gdyby dzieci zawsze robiły to, czego oczekują rodzice, temat kar i nagród pewnie by nie istniał. Nie istniałyby też wątpliwości, czy kary nie unieszczęśliwiają, a nagrody nie rozpuszczają i czy stosując jedne i drugie, zasługujemy na miano dobrego rodzica, a może raczej tresera. O tym, czy karać i nagradzać , a jeśli tak, to w jaki sposób, rozmawiamy z psychologiem, dr Aleksandrą Jasielską. Przed Gwiazdką wiele dzieci słyszy słynne zdanie: „Jak będziesz się źle zachowywać, Mikołaj przyniesie ci rózgę". Co o tym sądzi psycholog? Należy sobie zadać pytanie, co chcemy uzyskać, mówiąc do dziecka w ten sposób. Jeśli zmianę zachowania, to straszenie rózgą nie jest dobrym pomysłem. Bo zarówno kary, jak i nagrody powinny pojawić się od razu, gdy dziecko zrobi coś źle lub dobrze. Opowiadanie o tym, co będzie za miesiąc czy dwa tygodnie, to dla malucha abstrakcja. Lepiej powiedzieć, że Mikołaj czy Gwiazdor, jak mówimy w Wielkopolsce, zastanawia się, jaki prezent dziecko może dostać, gdy np. nie będzie biło młodszej siostry albo pozwoli mamie dokończyć rozmowę telefoniczną. Rodzice straszą rózgą, ponieważ najczęściej nie mają żadnego repertuaru kar ani nagród. (sprawdź też: Jak zapobiec kłótniom między rodzeństwem ). A może dałoby się wychowywać dzieci bez ich stosowania? Nasze pociechy nie zawsze zachowują się tak, jakbyśmy chcieli, jak jest to akceptowane społecznie. Małe dziecko jest z natury ruchliwe, żywiołowe, głośne i niektóre jego zachowania są niewłaściwe w pewnych okolicznościach, np. kiedy rozrywa opakowania prezentów na imprezie urodzinowej kolegi lub niszczy przygotowane tam dekoracje. Jeśli chcemy, by tak nie postępowało, możemy pokazywać dobry wzorzec, ale niekiedy nie da się tego zrobić i potrzebna jest kara. Na przykład jaka? Wymyślenie kary odpowiedniej dla swojej pociechy to... Dorota Zawadzka: "Marnujemy pierwsze lata dziecka!" [WYWIAD] W pierwszych latach życia dziecka jego mózg chłonie wszystko jak gąbka, tymczasem coraz częściej do szkół przychodzą dzieci z umysłem nieskażonym wiedzą. Marnujemy ich najlepszy czas" – mówi Dorota Zawadzka, Superniania. Przy okazji wydania jej nowej książki "Misja: szkoła", rozmawiamy o edukacji, wychowaniu i szacunku do dziecka. Napisałaś książkę dla rodziców 6-latków... – Od razu muszę ci przerwać, bo to nie jest książka dla rodziców 6-latków, a w każdym razie nie tylko dla nich. ”Misja: szkoła” to książka dla rodziców, których dziecko idzie do szkoły. To dziecko może mieć lat 5, 6, 7, a nawet 8, jeśli rodzice odraczali jego początek edukacji szkolnej. Co czytelnicy znajdą w Twojej książce? – Najważniejsze informacje o rozwoju dziecka i dużo podpowiedzi, jak ten rozwój można wspierać. Do tego piszę w niej, jak rozwijać zmysły dziecka, jego naturalne kompetencje i naturalną ciekawość świata. Szukałam takiej książki na naszym rynku i nie znalazłam – a skoro ja nie, to rodzice pewnie też nie znajdą. Szkoda, żeby byli skazani tylko na informacje z internetu, poszarpane, a często też na różnych portalach – sprzeczne same ze sobą. Mam wrażenie, że rodzice szukają informacji przed porodem i w pierwszych miesiącach życia dziecka. Potem ich zainteresowanie słabnie. Rodzice kilkulatków są przekonani, że już wszystko wiedzą. Przekonałam się o tym kilka lat temu, kiedy wchodziła w życie reforma "Sześciolatki do szkoły". Wtedy dla wielu rodziców stałam się wrogiem numer 1, bo głośno mówiłam, że dziecko w wieku 6 lat ma wszelkie kompetencje, żeby podjąć naukę szkolną. Ci, którzy się ze mną nie zgadzali, argumentowali, że tylko oni są w stanie stwierdzić, na jakim etapie rozwoju są ich dzieci. A tak nie jest? Uważam, że większość rodziców nie ma kompetencji, żeby ocenić rozwój własnego dziecka. Owszem, świetnie znają swoją córkę czy syna, ale nie są w stanie porównać ich na tle rówieśników. Nie mogą więc stwierdzić, czy dana umiejętność ich dziecka jest adekwatna do jego wieku czy nie. Czy np. jeśli ich dziecko umie narysować kółko, to jest to dużo czy mało. Dlaczego uważasz, że nie mają kompetencji?... Fotolia Tablet dla dziecka: nie taki zły, ale... To nie laptop, smartfon czy tablet są złe, ale nasz sposób korzystania z nich. Używajmy ich mądrze. I uczmy tego dzieci – mówi dr Aleksandra Piotrowska, psycholog dziecięca. Wielu rodziców zdaje się traktować laptop, smartfon, tablet jak kolejną zabawkę. Taką samą jak np. klocki lub układanki... Czy słusznie? Jestem sobie w stanie wyobrazić, że synek gangstera dostaje w charakterze zabawki autentyczny pistolet. Nie chciałabym, oczywiście, stworzyć wrażenia, że postrzegam tablet i gry dla dzieci na tablet w równie niebezpiecznych kategoriach. Jednak to bardzo niedobrze, że rodzice tak bardzo nie czują różnicy pomiędzy zabawkami a urządzeniami, które mogą służyć także do zabawy, ale zostały stworzone po to, by realizować wiele innych funkcji. Oddając w ręce dziecka laptop czy smartfon musimy się liczyć z tym, że nie poprzestanie ono na ich używaniu tylko i wyłącznie do zabawy. Także dziecko w wieku przedszkolnym? Oczywiście. Choć musimy pamiętać, że kilkulatek rzadko będzie uruchamiał te inne funkcje intencjonalnie. Jednak przecież urządzenia, o których mówimy, mają to do siebie, że nawet przypadkowe muśnięcie palcem w określoną ikonę otwiera zupełnie nowe światy. Niekiedy są to treści, przed którymi chcielibyśmy chronić nawet dorosłych . Tymczasem rodzice zdają się o tym nie wiedzieć albo nie chcą o tym myśleć. Zobacz też: Jaki tablet dla dziecka Dlaczego? Sądzę, że dominują dwa powody. Na pierwszym miejscu postawiłabym wygodę. Młodych rodziców, jak nas wszystkich zresztą, cechuje dziś niedobór cierpliwości. Nie potrafią czekać, nie chcą zaakceptować faktu, że ważne cele osiąga się miesiącami albo latami. Najlepiej, by dziecko można było "wyłączyć" na chwilę, bo akurat teraz muszą zrobić coś, na co mają ochotę: np. przeczytać jakiś artykuł czy napisać sms-a. A dziecko po prostu im w tym przeszkadza. Najprostszym rozwiązaniem jest danie mu czegoś tak atrakcyjnego jak smartfon czy tablet. Przeczytaj koniecznie: Życie bez sieci? Niemożliwe! I nie zastanawiają się nad... Jak pobrać i aktywować bon turystyczny: instrukcja rejestracji na PUE ZUS (krok po kroku) Ukraińskie imiona: męskie i żeńskie + tłumaczenie imion ukraińskich Mądre i piękne cytaty na urodziny –​ 22 sentencje urodzinowe Ile wypada dać na chrzciny w 2022 roku? – kwoty dla rodziny, chrzestnych i gości Gdzie nad morze z dzieckiem? TOP 10 sprawdzonych miejsc dla rodzin z maluchami Ospa u dziecka a wychodzenie na dwór: jak długo będziecie w domu? Czy podczas ospy można wychodzić? 5 dni opieki (urlop na dziecko) – wszystko, co trzeba wiedzieć o nowym urlopie PESEL po 2000 - zasady jego ustalania Najczęściej nadawane hiszpańskie imiona - ich znaczenie oraz polskie odpowiedniki Gdzie można wykorzystać bon turystyczny – lista podmiotów + zmiany przepisów Urlop ojcowski 2022: ile dni, ile płatny, wniosek, dokumenty Przedmioty w 4 klasie – czego będzie uczyć się dziecko? 300 plus 2022 – dla kogo, kiedy składać wniosek? Co na komary dla niemowląt: co wolno stosować, czego unikać? Urwany kleszcz: czy usuwać główkę kleszcza, gdy dojdzie do jej oderwania? Bon turystyczny – atrakcje dla dzieci, za które można płacić bonem 300 plus dla zerówki w 2022 roku – czy Dobry Start obejmuje sześciolatki? Jak wygląda rekrutacja do liceum 2022/2023? Jak dostać się do dobrego liceum? . 202 155 608 211 651 111 478 550

zasady w domu dla nastolatków