Jak znaleźć gniazdo mrówek w domu? Zobacz także. Jak pozbyć się mrówek z ogrodu? Wystarczy, że posadzisz te rośliny; Babciny patent na mrówki. Pozbędziesz się ich raz na zawsze;Kreta to doskonałe miejsce dla miłośników trekkingu. Mnogość pieszych szlaków poprowadzonych wzdłuż wybrzeża, czy też przez jeden z wielu wąwozów wręcz zachęca do podejmowania tego typu aktywności. Przebywając na Krecie można również pokusić się o to aby zdobyć szczyt jednej z tamtejszych gór. Poniżej znajdziecie "przepis" wejścia z płaskowyżu Lakkos Migerou na Psiloritis (Timios Stavros - Święty Krzyż), czyli szczyt najwyższej góry Krety wznoszący się na wysokość 2456 m Opis ten będzie przydatny osobom, które planują przyjechać tu w okresie lata, późnej wiosny oraz wczesnej jesieni. Zdjęcia będące ilustracją poniższego artykułu pochodzą z wiosny oraz z lata. Co zabrać ze sobą Nim wejdziecie na szlak, warto zastanowić się co zabrać ze sobą na tę wycieczkę. Kilka elementów na pewno trzeba zaliczyć do pakietu obowiązkowego, który powinniście mieć ze sobą. Jednymi z ważniejszych są dobry krem z filtrem, nakrycie głowy oraz okulary przeciwsłoneczne. W czasie wejścia na Psiloritis praktycznie przez cały czas będzie wystawieni na działanie promieni słonecznych. Niska wysokogórska roślinność sprawi, że jedynie na samym szczycie będziecie mogli liczyć na odrobinę cienia przy niewielkiej kapliczce. Chociaż sam szlak jest stosunkowo prosty i nie wymaga użycia specjalistycznego oprzyrządowania to mimo wszystko nie można zapomnieć o odpowiednim obuwiu. W jego wyborze kluczowe znaczenie ma charakterystyka podeszwy, która powinna posiadać agresywny bieżnik zapewniający dobre trzymanie. Naszym zdaniem minimum pozwalające na bezpieczne przejście tego szlaku to solidne buty trialowe, podejściowe lub trekkingowe. Odradzamy natomiast używanie sandałów trekkingowych. W wielu miejscach szlak pokryty jest drobnymi luźnymi kamieniami, które bardzo często mają ostre krawędzie. W składzie obowiązkowego wyposażenia musi się również znaleźć odpowiednia ilość wody. Pamiętajcie, że na szlaku nie ma ani jednego miejsca, w którym będziecie mogli uzupełnić swoje zapasy. Dobrze jeśli wśród zabranych płynów znajdzie się również sok, lub inny napój, który pozwoli uzupełnić poziom minerałów. Warto zabrać ze sobą również drobne przekąski, które dodadzą Wam dodatkowego kopa energetycznego. Niestety ciężko będzie określić ilość płynów, a także jedzenia, które musicie zabrać ze sobą, gdyż jest to dosyć indywidualna cecha zależna również od pogody. Na podstawie wyliczeń endomondo możemy Wam jedynie podpowiedzieć, że aplikacja ta wskazywała nam wymagane nawodnienie na poziomie około 0,8l wody przypadającej na jedną osobę. Naszym zdaniem 1,5l butelka wody przypadająca na osobę to bezpieczne minimum. Ilość ta powinna być odpowiednio zwiększana w przypadku wysokich temperatur. W oddali widoczna jest droga dojazdowa oraz Lakkos Migerou W czasie podejście powinniście kontrolować ilość swoich zapasów wody. Warto określić graniczną wartość, przy której podejmiecie ewentualną decyzję o rezygnacji z dalszej wspinaczki. Jeśli uszczupliliście swoje zapasy o ponad połowę i w dalszym ciągu będzie daleko od szczytu to naszym zdaniem powinniście bezwzględnie zrezygnować. Do sprawnego przejścia szlaku niezbędny będzie również dobry plecak. Najlepiej jeśli będzie to dedykowany trekkingowy z możliwością zapięcia w pasie. Pamiętajcie, że wejście na Psiloritis to relatywnie męcząca wycieczka, która będzie trwać przynajmniej kilka godzin. Nie warto odbierać sobie przyjemności tego podejścia skazując się na katusze noszenia niewygodnego plecaka. Dobrym pomysłem jest zabranie ze sobą kijków trekkingowych, które naszym zdaniem nie stanowią jednak niezbędnego wyposażenia. Mogą być one jednak pomocne w tych partiach szlaku, w których ścieżka pokryta jest luźnymi kamieniami. W miejscach tych stosunkowo łatwo stracić "grunt pod nogami" i właśnie w tych sytuacjach kijki są szczególnie przydatne wydatnie zmniejszając ryzyko upadku . Taki ekwipunek dla własnego komfortu warto uzupełnić o drobny zestaw podstawowych opatrunków. Tak jak pisaliśmy wcześniej, w wielu miejscach szlak jest pokryty ostrymi kamieniami, które w kontakcie ze skórą mogą prowadzić do drobnych otarć lub skaleczeń. Warto wspomnieć również kilka słów na temat ubioru. Nawet w okresie letnim temperatura powietrza na samej górze może być wyraźnie niższa niż ta odnotowywana na płaskowyżu Lakkos Migerou. Przydatna może się okazać przewiewna bluzka z długim rękawem. Zimno może być szczególnie dotkliwe w momentach, gdy Psiloritis będzie spowite chmurami, co może się zdarzyć nawet w szczycie sezonu wakacyjnego. Przy okazji warto wspomnieć, że pogoda w tym miejscu bywa bardzo zmienna. Do samochodu warto zabrać nieco większy zestaw ubioru, który możecie dowolnie komponować dostosowując go do warunków panujących przy schronisku. Jeśli będziecie cieszyć się bezchmurnym niebem to w takim wypadku zabranie dodatkowych cieplejszych rzeczy może nie być potrzebne. Dobrym przykładem takiej drastycznej zmiany pogody może być to, na jakie warunki natknęliśmy się tu w czasie jednego z naszych wiosennych podejść. Po przyjeździe na płaskowyż Lakkos Migerou przywitała nas niska podstawa chmur, duża wilgotność oraz przenikliwe zimno. Na szlak wchodziliśmy ubrani w soft shelle, polary, dodatkowe bluzki z długim rękawem, szaliki, a także czapki i rękawiczki. I mimo takiego stosunkowo grubego ubioru na cebulkę musimy przyznać, że nie był to strój zapewniający nam szczególne ciepło. W trakcie podejścia jednak bardzo szybko pojawił się delikatny wiatr, który przegonił chmury. W ciągu kilkudziesięciu minut wchodziliśmy w krótkich rękawkach skąpani w promieniach gorącego kreteńskiego słońca. Polary i kurtki natomiast wylądowały w plecakach. Dla odmiany dosłownie dwa dni później mieliśmy odwrotną sytuacje. Z Lakkos Migerou wyruszaliśmy skąpani w promieniach słonecznych. Krótkie rękawki to był w zupełności wystarczający strój. Jednak po przejściu przez pierwsze siodełko i wyjściu na trawera Agathiasa złapał nas silny, porywisty wiatr, którego zimne podmuchy bardzo szybko zmusiły nas do ubrania się w kurtki. Przed wyruszeniem w góry i na szlak Rejon masywu Psiloritis to bardzo odludna część Krety. Przy odrobinie szczęście może się zdarzyć tak, że nie spotkacie tu ani jednej osoby, a jedynymi towarzyszami waszej wycieczki będą pasące się tu kozy i owce. W czasie podejścia nie możecie również liczyć na możliwość komunikacji za pomocą telefonu komórkowego (stan na połowę 2016 roku). Z tego względu zalecamy Wam, żeby przed wyruszeniem na płaskowyż Migerou poinformować pracownika hotelu o swoich planach, podając również orientacyjny czas powrotu. W przypadku ewentualnych problemów ułatwi to działanie służbom ratunkowym. To samo miejsce wiosną oraz latem Dwa szlaki najpopularniejsze wśród turystów planujących wycieczki na Psiloritis to te wiodące z Lakkos Migerou oraz z płaskowyżu Nida. Poniższy opis będzie dotyczył tego pierwszego szlaku, który jest naszym zdaniem zdecydowanie łatwiejszy i wymaga poświęcenia mniejszej ilości czasu na przejście. Na opisie tym mogą bazować osoby, które planują tę wycieczkę w okresie późnej wiosny, jesieni oraz lata. Dla turystów wybierających się tu zimą oraz wczesną wiosną opis ze względu na pokrywę śnieżną może mieć ograniczone zastosowanie lub być zupełnie nieprzydatny. Pamiętajcie, że w tym okresie wejście na Psiloritis poza dostosowaniem swojego ubioru do temperatury będzie mogło wymagać zabrania dodatkowego górskiego ekwipunku. Przebieg szlaku oraz jego profil zarejestrowany w Endomondo Opis szlaku Na końcu krętej drogi wiodącej z wioski Livadia do Lakkos Migerou znajduje się parking oraz niewielkie schronisko składające się z trzech kamiennych budynków. W obiekcie, którym opiekuje się Stowarzyszenie Kulturalne z miejscowości Livadia, znajdziecie toaletę z bieżącą wodą, a także pomieszczenie ze skromnym aneksem kuchennym, w którym w przypadku awaryjnej sytuacji można także zorganizować sobie nocleg. Jeśli jednak planujecie zdobycie Psiloritis w lecie to wątpliwe, aby była konieczność korzystania z tych dodatkowych "udogodnień". Nie spodziewajcie się jednak zastania tu jakiś super warunków czy też czystych toalet. Pamiętajcie jednak aby szanować to miejsce oraz trud włożony w jego stworzenie. Nie niszczcie niczego ani też w miarę możliwości nie pozostawajcie śmieci. Schronisko na płaskowyżu Lakkos Migerou Całkowita długość szlaku w obie strony to około 10,5 kilometra, czas przejścia w relatywnie spokojnym tempie (bez uwzględnienia przerw) oscyluje w okolicach 5h. Różnica wysokości pokonana w czasie podejścia wynosi niecałe 900 metrów. Praktycznie przez większą część drogi szlak jest bardzo dobrze widoczny. Mimo wszystko w kilku miejscach natkniecie się na oznaczenia, które wykonywane są na różne sposoby. Najbardziej oficjalna forma oznaczenia, to metalowe rurki, które na górze mają przyczepione charakterystyczne żółto-czarne plakietki wyznaczające przebieg szlaku E4. W niektórych miejscach szlak wyznaczany jest również przez strzałki namalowane czerwoną farbą. W górnej części szlaku można natknąć się również na oznaczenie składające się z dwóch czerwonych kropek. Takimi znakami wyznaczony jest równoległy odcinek szlaku, który w drodze powrotnej biegnie w kierunku płaskowyżu Nida oraz południowego wybrzeża. Początek szlaku znajdujący się na wysokości około 1550 m wyznaczony jest przez tablicę informacyjna oraz niewielki kierunkowskaz. Od tego miejsca prowadzi stosunkowo dobra ścieżka ułożona z płaskich kamiennych płyt. I chociaż jest ona bardzo wygodna to jednak nie warto przyzwyczajać się do niej, gdyż stosunkowo szybko jej jakość pogarsza się a sam szlak robi się coraz bardziej stromy. Schronisko na płaskowyżu będzie widoczne przez bardzo długą część szlaku Na tym etapie dostrzeżenie szczytu Psiloritis wciąż nie będzie możliwe. Jego wierzchołek znajduje się z prawej strony szlaku i zakryty jest przez jedno z wielu okolicznych wzniesień. Ścieżka, która będzie stawać się coraz bardziej stroma, będzie natomiast kierować Was na północne zbocze góry Aghatias. Po przejściu około kilometra na wysokości 1750 m natkniecie się na pierwsze wypłaszczenie. Ten chwilowy odpoczynek po pierwszym etapie szlaku przyda Wam się tym bardziej, że następne 750 metrów szlaku to stosunkowo strome podejście, na przestrzeni którego pokonacie różnicę wysokości wynoszącą około 250 m. Docierając do tego miejsca będziecie mogli podziwiać piękną panoramę na płaskowyż Migerou oraz na okoliczne wzniesienia, z których znaczna część będzie znajdować się już poniżej Waszej wysokości. I znów po chwilowym odpoczynku Wasze nogi będą musiały zmierzyć się z kolejnym stromym podejściem. Najbliższy kilometr szlaku to naszym zdaniem jeden z jego bardziej niewdzięcznych etapów. Od tego miejsca szlak ulega wyraźnemu pogorszeniu, kamienne płyty powoli zanikają ustępując miejsca luźnym kamieniom oraz żwirowi. Charakterystyczna kapliczka ułatwia identyfikację najwyższego szczytu Krety Po przejściu 3,3 km dojdziecie do niewielkiego siodła znajdującego się na wysokości około 2250 m. Jego południowy kraniec wyznaczony jest przez wspinające się stromo zbocze góry Aghatias. W miejscu tym po raz pierwszy będziecie mogli wypatrzyć cel waszej wycieczki, czyli szczyt Psiloritis. Patrząc na zachód zobaczycie zarys niewielkiej kamiennej kapliczki wyznaczającej najwyższy punkt tej góry. Ciut powyżej siodła szlak wiodący z Lakkos Migerou łączy się ze szlakiem, którym można dojść na Psiloritis z płaskowyżu Nida. Wychodząc z siodła proponujemy kierować się nieco bardziej na południowy wschód, gdzie dojście do łączenia obu szlaków jest odrobinę łagodniejsze, a podłoże jest bardziej stabilne. Wchodząc na szlak wiodący z Nidy skręcie w prawo kierując na zachód. Przed Wami z lewej strony rozpościerać się północne zbocze góry Aghatias, które pokonacie wznoszącym się powoli trawersem. To bezsprzecznie jeden z przyjemniejszych odcinków tego trekkingu. Pamiętajcie jednak, że chociaż wyraźnie wytyczony szlak pozwala na swobodny marsz to powinniście zachować tu stosowną ostrożność. W kilku miejscach szlak przebiega przez bardzo strome zbocze składające się ze skalnego rumoszu. Szczególną uwagę powinniście zachować w tym miejscu jeśli Wasza wycieczka przypadnie na okres wczesnej wiosny. Możecie wtedy natknąć się tu na śnieżne pola, których zewnętrzna powierzchnia bywa pokryta warstwą lodu. Wchodzenie na nie bez niezbędnego dodatkowego ekwipunku niesie ze sobą spore ryzyko. W okresie letnim jednak najprawdopodobniej nie zobaczycie już śniegu na Psiloritis (ewentualnie mogą to być jakieś drobne pozostałości znajdujące się w zagłębieniach). W oddali widoczna skała w Matala oraz plaża pomiędzy Tympaki, Kalamaki i Kommos Po przejściu długiego trawersu dojdziecie do kolejnego siodła, które znajduje się między szczytem wzniesienia Aghatias a Psiloritis. W miejscu tym po raz pierwszy będziecie mieć możliwość podziwiania widoku na południowe wybrzeże Krety, które znajduje się z lewej strony szlaku. Niestety widok ten nie będzie Wam towarzyszyć zbyt długo w dalszej wędrówce. Opuszczając siodło szlak schodzi ku północnemu trawersowi zbocza góry a następnie rozdziela się na kilka ścieżek. My polecamy Wam trzymanie się najwygodniejszej z nich. Po pokonaniu kolejnych kilkuset metrów dojdziecie do kolejnego wypłaszczenia. W miejscu tym szlak wchodzi na pośredni szczyt zbocza. Przed Wami znów będzie rozpościerać się panorama na południowe wybrzeże Krety. Dalsza część szlaku jest stosunkowo stroma i dopiero tuż pod samym szczytem nachylenie zbocza ulega wyraźnemu złagodzeniu. Pokonując nieco ponad 5 km górskiego szlaku staniecie na najwyższej górze Krety na wysokości 2456 m Swój sukces możecie obwieścić "całemu światu" (czyli najprawdopodobniej kilku okolicznym kozom oraz owcom) bijąc w dzwon Timios Stavros :). Charakterystyczna kapliczka na szczycie Będąc już na szczycie warto zrobić sobie dłuższy odpoczynek. Przy dobrej pogodzie możecie podziwiać w tym miejscu unikalna panoramę, która obejmuje zarówno północne, jak i południowe wybrzeże. Patrząc na północny wschód, będziecie mogli zobaczyć białe zabudowania tworzące Heraklion. Z tak odległej perspektywy łatwo zauważyć jak bardzo rozległe jest to miasto. Patrząc na zachód będziecie mieć przed sobą góry Białe (Lefka Ori). Natomiast na południu będziecie widzieć rozległe pola Messary, góry Astriousa, a także wybrzeże w okolicach miejscowości Kalamaki, które zamknięte jest charakterystycznymi skałami Matali. Waszą uwagę może również przykuć niewielkie lotnisko wojskowe znajdujące się przy bazie wojskowej w Tympaki oraz mnogość foliowych namiotów. Widoczne ze szczytu pasmo gór Lefka Ori Zejście w dół i droga powrotna Czas poświęcony na zejście może być krótszy nawet o około ⅓ w stosunku do podejścia. Pamiętajcie jednak, że będzie to zależne od waszego tempa, a także od stanu szlaku. Przed zejściem w dół warto poprawić sznurowanie obuwia tak aby stopa nie miała tendencji do zsuwania się na przód buta. W dolnych partiach, gdzie żwirowy szlak przeplata się z pozostałościami kamiennej ścieżki trzeba uważać na luźne kamienie. Kilka razy, szczególnie w czasie letniej wycieczki na Psiloritis, zdarzało nam się niemile poślizgnąć na takich luźnych drobnych kamieniach leżących na większych płytach. Choćby właśnie z tego względu przy zejściu mogą być pomocne kijki trekkingowe, które w awaryjnych sytuacją dają dodatkowe punkty podparcia. Po zejściu na parking pamiętajcie o tym aby zrobić sobie choćby małą przerwę regeneracyjną. W schronisku w małym aneksie kuchennym znajduje się zlew z bieżącą wodą, którą możecie sobie przemyć dłonie oraz twarz. Chociaż droga wiodąca do Livadii jest w całości pokryta asfaltem, to jednak jazda po niej wymaga zachowania uwagi. Pamiętajcie również aby ze względu na duża ilość ostrych zakrętów oraz stromych zjazdów jak najczęściej hamować silnikiem. Jest to prosta technika polegająca na stałym utrzymywaniu niskiego przełożenia w skrzyni biegów (w razie konieczności może to być nawet pierwszy bieg) tak aby samochód z puszczonym gazem staczał się ze wzniesienia z w miarę stałą prędkości. Główne hamulce są używane jedynie w celu dohamowania. Jeśli nigdy nie stosowaliście tej techniki jazdy to warto wcześniej przećwiczyć ją na jakimś bezpiecznym wzniesieniu. Czy warto? Wejście na Psiloritis w szczycie sezonu wakacyjnego to stosunkowo łatwy cel wycieczki. Oczywiście pamiętać trzeba o tym, że podejście to choćby ze względu na długość szlaku oraz pokonaną różnicę wysokości stawia przed turystami pewne wymagania kondycyjne. Kanapowi podróżnicy i sportowcy powinni omijać ten szlak szerokim łukiem. Jeśli ktoś jednak nie stroni od aktywności fizycznej oraz długich spacerów to spokojnie może się tu wybrać. Tym bardziej, że wejście na Psiloritis jest niezbyt skomplikowane pod względem technicznym. Wchodząc na tę górę będziecie mieć możliwość podziwiania unikalnych krajobrazów Krety. Rozległa panorama rozpościerająca się ze szczytu góry pozwala na oglądanie zarówno południowego jak i północnego wybrzeża. Dodatkowym atutem tej wycieczki jest to, że zdobycie szczytu Psiloritis jest wciąż niezbyt popularne wśród turystów. W porównaniu do takich atrakcji jak wąwóz Samaria, relatywnie niewiele osób znajduje czas oraz chęci na to aby wejść na tę górę. Warto również dodać, że przejście szlaku budzi szacunek nawet u miejscowych Kreteńczyków. Jeśli więc zależy Wam na tym aby w czasie pobytu na Krecie zrobić coś unikalnego to Psiloritis może być niezłym wyborem. Kreta, góry oraz piesze wędrówki są Waszą pasją to zachęcamy do obserwowania profilu sklepu gdzie cyklicznie pojawiają się oferty grupowych wyjazdów, których celem są ciekawe kreteńskie piesze szlaki. west central east Ciekawe miejsca na Krecie ↤ kliknij odpowiednią część wyspy aby zmienić dolną mapę Knossos Knossos to jeden ze sztandarowych zabytków odwiedzanych przez turystów, jest to też najpopularniejsze miejsce, do którego udają się zorganizowane wycieczki. X więcej Heraklion Heraklion (Iraklion) to największe miasto Krety. Z liczbą prawie 140 tysięcy mieszkańców jest on czwartym co do wielkości greckim miastem. X więcej Margarites Dziesiątki warsztatów rzemieślniczych położonych w tej niewielkiej górskiej wiosce powodują, że Margarites jest jednym z czterech głównych ośrodków, w których wytwarzana jest tradycyjna kreteńska ceramika. X więcej Heraklion - lotnisko Międzynarodowe lotnisko im. Nikosa Kazantzakisa w Heraklionie w chwili obecnej jest największym lotniskiem na Krecie. X więcej Moni Arkadiou Data powstania klasztoru Moni Arkadiou (Arkadi) nie jest dokładnie znana. Wedle tradycji nazwa tego kościoła nawiązuje do imienia Cesarza Arkadiusza, który podobno miał być jego fundatorem. X więcej Rethymnon Rethymnon z około 40 tys. mieszkańców to trzecie co do wielkości miasto Krety. Miejsce to zostało zaludnione już w okresie minojskim. Dawniej miasto było ważnym ośrodkiem handlowym. X więcej Thrapsano Thrapsano to niewielka miejscowość zamieszkała przez nieco ponad 2,5 tysiąca osób, z których zdecydowana większość do niedawna utrzymywała się wykonując zawód garncarza. X więcej Skinaria Skinaria to mała plaża położona wzdłuż niewielkiej zatoki, której ujście z obu stron zakończone jest skalnym wybrzeżem. To wciąż mało znane miejsce pomijane przez masową turystykę X więcej Jaskinia Idi Według mitologii greckiej w jaskini Ida ukrywał się (a może też i urodził) Zeus. Właśnie ten mit jest największym atutem tej jaskini, która nie jest tak ciekawa i piękna jak jaskinia Dikte. X więcej Tripiti Tripiti to niewielka plaża pokryta mieszanką szarego piachu, żwiru i kamieni. Mimo tego, że plaża jest mało zorganizowana i sprawia wygląd półdzikiej, to działa tu jedna niewielka tawerna. X więcej Tripiti Tripiti to niewielka plaża pokryta mieszanką szarego piachu, żwiru i kamieni. Mimo tego, że plaża jest mało zorganizowana i sprawia wygląd półdzikiej, to działa tu jedna niewielka tawerna. X więcej Plakias Plakias to doskonałe miejsce dla osób, które lubią spędzać czas na pieszych wędrówkach. W rejonie miasteczka oraz przyległej okolicy wytyczonych jest kilka pieszych szlaków, którymi możecie dojść do ciekawych plaż. X więcej Klasztor Preveli Obecnie dolny klasztor wciąż nie jest udostępniany dla zwiedzających oraz nie jest wykorzystywany przez mnichów. Zabudowania górnego klasztoru przeszły częściową renowację i stanowią główną siedzibę klasztoru Preveli. X więcej Wąwóz Kourtaliotiko Wąwóz Kourtaliotiko znany również jako wąwóz Asomatos, to bodaj jedna z najbardziej spektakularnych atrakcji przyrodniczych dostępnych w środkowej części Krety. X więcej Minojska Agia Triada Agia Triada to nieduże minojskie stanowisko archeologiczne na południu Krety, znajdujące się w pobliżu Timpaki położone na zachodnim zboczu wzgórza około 40 metrów nad poziomem morza. X więcej Fajstos Około 60 kilometrów na południowy zachód od stolicy Krety - Heraklionu znajdują się ruiny drugiego co do wielkości starożytnego pałacu - Fajstos. X więcej Jaskinia Melidoni Obecnie jaskinia Melidoni (oryginalnie zwana Gerontospilios) jest kojarzona głównie z tragicznymi wydarzeniami, jakie rozegrały się w tym miejscu w 1824 roku. X więcej Twierdza Koules Twierdza ta jest doskonałym przykładem wielokulturowości Krety. Znajdująca się dziś w greckich rękach, została zbudowana przez Wenecjan, ale określana jest nazwą zaczerpniętą z języka tureckiego. X więcej Preveli Beach Preveli to jedna z bardziej rozpoznawalnych plaż znajdujących się na Krecie. X więcej Tylissos Tylissos to jedno z niewielu miejsc na Krecie, które zachowało swoją nazwę od czasów starożytnych. X więcej Damnoni Plaża w Damnoni jest położona po sąsiedzku z Plakias - popularną turystyczną miejscowością X więcej Agios Pavlos Agios Pavlos to niewielka miejscowość położona na południowym wybrzeżu Krety niedaleko miejscowości Saktouria. X więcej Triopetra Triopetra znajduje się u podnóża góry Siderotas około 52 km na południe od Rethymno. X więcej Agia Galini gia Galini (Αγία Γαλήνη) jest jednym z najpopularniejszych nadmorskich kurortów na południowym wybrzeżu Krety. X więcej Obserwatorium Skinakas Obserwatorium jest ulokowane na szczycie góry Skinakas na wysokości 1750m. Pomysł na jego wybudowanie narodził się w 1984 roku. X więcej Armeni Późnominojskie cmentarzysko w Armeni położone jest na obrzeżach tej miejscowości, znajdującej się niespełna 10 km na południe od centrum Rethymno. X więcej Muzeum Wojskowe Muzeum to prezentuje dramatyczną historię Krety napisaną na przestrzeni ostatnich kilkuset lat. X więcej Argyroupolis Współczesna osada znana pod nazwą Argyroupolis została wybudowana na miejscu starożytnego miasta Lappa (zwanego także Lambi) X więcej Lentas Lentas to dobry pomysł dla tych, którzy chcą uciec od miejscowości przesiąkniętych przemysłową turystyką. X więcej Labyrinthaki i Labyrinthos Muzeum Archeologiczne w Eleftherna Estiatorio Chrisopigi Jeśli ktoś z Was szuka dobrej restauracji w pobliżu Matali i Kalamaki, to chcielibyśmy zarekomendować estiatório Chrisopigi. X więcej Gortyna Gortyna uważana jest za jedno z najbardziej rozległych wykopalisk na terenie Grecji. X więcej Psiloritis - Timios Stavros Wąwóz Rouvas Wąwóz Rouvas to jedno z ciekawszych miejsc znajdujących się w tej części Krety. Ciekawie poprowadzony szlak w doskonały sposób ukazuje zmieniających się wygląd tego wąwozu. X więcej Matala Matala jest jedną z najpopularniejszych miejscowości nie tylko południowego wybrzeża ale i całej Krety. W latach 60-tych i 70-tych ta niewielka rybacka wioska była mekką hippisów. X więcej Klasztor Odigitrias Klasztor Odigitrias to jeden z najbardziej znanych klasztorów południowej Krety. Niestety pod względem popularności daleko mu do innych kreteńskich monastyrów. X więcej Kali Limenes Kali Limenes (czyli Dobre Porty lub Piękne Przystanie) to nadmorska miejscowość położona w górach Asterousia znajdujących się na południowym wybrzeżu Krety. X więcej Vathipetro Oprócz słynnych wielkich pałaców na wyspie w okresie minojskim powstało szereg mniejszych rezydencji. Jednym z ważniejszych przykładów jest Vathipetro odkryte około 5 km na północ od Archanes, na południowo-wschodnim zboczu góry Juchtas w środkowej części Krety. X więcej Kommos Podróżując po Krecie nietrudno zwrócić uwagę na to, że większość tamtejszych plaż jest relatywnie małych i krótkich. Szczególny zawód z tego powodu mogą przeżyć osoby przyzwyczajone do naszych krajowych bałtyckich standardów, gdzie piaszczyste wybrzeże ciągnie się kilometrami. Jednak na szczęście nic straconego, gdyż Kreta w swoim bogatym arsenale najróżniejszych plaż może poszczycić się i takimi, które pozwalają na długie spacery wzdłuż wybrzeża. Jedną z nich, szczególnie lubianą przez nas jest plaża Kommos znajdująca się na południu środkowej części wyspy. X więcej Jaskinia Sfendoni Mimo że jaskiń na Krecie jest bez liku, to jednak tylko nieliczne można zwiedzać. Sfendoni jest przy okazji największą jaskinią udostępnioną do zwiedzania. treść pochodzi z: X więcej Port Wenecki i latarnia morska Jezioro Zaros Kilometr na północ za miejscowością Zaros, położoną w środkowej części Krety, znajduje się niewielkie sztuczne jeziorko. To właśnie Votomos zwane także Zaros. X więcej Data publikacji: 2018-02-25 Data modyfikacji: 2018-09-19 Wszystkie treści i zdjęcia występujące w serwisie są naszą własnością. Wykorzystanie ich w dowolnej formie wymaga pisemnej zgody autorów. Jak znaleźć IP drukarki Windows 10? Drukarkę można znaleźć w sekcji Printers w oknie Devices and Printers. Po kliknięciu jej ikony wybierz z menu opcjęProperties. W oknie Właściwości drukarki można znaleźć zakładkę Usługi sieciowe. W dolnej części tej karty można zobaczyć adres drukarki.
Kret w ogrodzie - szkodnik czy pożyteczne stworzenie? W gruncie rzeczy ten mały ssak o czarnym, aksamitnym futerku jest zwierzęciem pożytecznym, ponieważ zjada pędraki, ślimaki i inne szkodniki. I w przeciwieństwie do karczownika nie interesuje się warzywami. Poza tym, szukając w glebie pożywienia, skutecznie ją spulchnia. Mimo to, trudno byłoby chyba znaleźć ogrodnika, który wykazywałby radość z posiadania w swoim ogrodzie kreta. Bywają krety, którym głośny hałas tak bardzo przeszkadza, że zaraz opuszczają ogród i gdzie indziej szukają spokoju. Innych zaś krzyki dzieci nad głową albo szum wiatru nie wyprowadzają z równowagi. Istnieje wiele najróżniejszych sposobów na pozbycie się szkodników z ogrodu. Można sięgnąć po wypróbowane środki domowe, albo szukać pomocy w specjalistycznych sklepach. Zdarza się, że nie każda metoda przynosi pożądane skutki. Bywają krety, którym głośny hałas tak bardzo przeszkadza, że zaraz opuszczają ogród i gdzie indziej szukają spokoju. Innych zaś krzyki dzieci nad głową albo szum wiatru nie wyprowadzają z równowagi. Za to są bardzo wrażliwe na nieprzyjemne zapachy. Zwalczanie kretów może się więc udać, kiedy wybrana zostanie właściwa metoda. Oto kilka sposobów. Kreta z ogrodu można się pozbyć zarówno środkami domowymi, jak i specjalistycznymi Lepiej zapobiegać niż leczyć! Zanim przejdziemy do zwalczania kreta, zaczniemy od środków, które pomogą w uniknięciu problemu pojawienia się kreta w ogrodzie. Zawsze lepiej zapobiegać, niż zmagać się później z uciążliwymi skutkami. Po pierwsze barierą dla wstąpienia kreta do ogrodu może być skuteczne ogrodzenie. A konkretniej - fundament, który będzie miał min. 60 cm. Taka długość jest często optymalna, ponieważ kret zwykle nie działa na większej głębokości. Jeśli zastosujesz taką zaporę dookoła całej swojej działki, są duże szanse, że kret nigdy nie zawita do Twojego ogrodu. Innym sposobem, który jednak jest dość podobny, jest utworzenie kamiennej opaski. Musi ona być - podobnie jak fundament - wkopana na głębokość ok. 60 cm. Dodatkowo powinna mieć szerokość ok. 30 cm. Tak ułożone kamienie zasypujemy gruzem lub mniejszymi kamyczkami. To również bardzo skuteczna metoda. Kolejne rozwiązanie to zastosowanie siatek pionowych i poziomych przeciw kretom, posiadających oczka wielkości ok. 15 mm. Siatki pionowe należy wkopać na głębokość ok 60 cm na całym obwodzie działki. W przypadku siatek poziomych, przykrywa się je ok. 10 cm warstwą ziemi (układane są np. pod całym trawnikiem). Jeśli wszystkie powyższe metody zawiodą lub nie są możliwe do wykonania, przejdźmy do naturalnych metod zwalczania kretów, o których piszemy poniżej. Kuna w ogrodzie i domu - odstraszanie. Nasze wskazówki<jak znaleźć gniazdo kreta
